terview met prof. Chris Barnard over o.a. APS Therapy


Professor Christiaan Barnard voerde ‘s werelds eerste harttransplantatie uit in 1967. Maar zijn glansrijke carrière werd door de diagnose reumatoïde artritis in 1983 drastisch verkort. Als beroemdheid ging hij om met de mooiste vrouwen en op 75 jarige leeftijd woonde hij samen met zijn derde vrouw (41 jaar), hun zoon Armin (9 jaar) en dochter Lara (14 maanden).

In 2001 is Chris op 78-jarige leeftijd overleden op Cyprus, waar hij op vakantie was. Hij overleed aan een hartaanval.

                                            


Het interview:

"Rond mijn dertigste ben ik hart chirurgie gaan studeren aan de Universiteit van Minnesota in Minneapolis en sinds die tijd maakt ook pijn deel uit van mijn leven. De pijn in de voeten die ik had als ik de hele dag aan de operatietafel stond schreef ik toe aan het het schaatsen op geleende schaatsen die te strak zaten. Echter toen ook de pijn opstak in andere gewrichten bezocht ik een reumatoloog. Hij onderzocht me, nam bloedmonsters bracht hij voorzichtig het nieuws waar ik al bang voor was; ik bleek reumatoïde artritis te hebben. Om uit te blinken in je vak moet je ‘s ochtends als je opstaat verlangen naar je werk. Echter in 1983 werd ik gedwongen met pensioen te gaan, de pijn had het verlangen naar mijn werk weggenomen. In plaats daarvan zocht ik excuses om niet te hoeven te opereren.

Nu zit de pijn overal; in mijn handen, heupen, nek, schouders, knieën en zelfs in mijn spieren en pezen. Mijn voeten, waarmee het allemaal begon, zijn nu kreupel en ik moet een brace dragen om een juiste houding te forceren. Als publiek figuur met reumatoïde artitis wil iedereen je uiteraard genezen.

Een man adviseerde me zelfs een kwartje onder mijn rechter voet, en een dubbeltje onder de linker voet te leggen. Sommige brouwsels die mensen me toestuurde roken en zagen er zo slecht uit dat ik ze niet durfde in te nemen uit angst voor vergifitiging. Deze dingen bewaar ik allemaal in een museum wat ik heb voor mensen die er eventueelonderzoek naar willen doen. De meest bizarre remedie die me geboden werd kwam van een Zwitserse kliniek die beweerde dat de oplossing lag in het injecteren van foetale cellen van lammeren. In een periode van 10 jaar behandelen onving ik gemiddeld 3 injecties per jaar en eindigde met in totaal 36 injecties. Het was niet alleen erg pijnlijk maar het veranderde mijn klachten totaal niet. De waarheid bleek, er is geen remedie voor rematoïde artritis hoewel er wel een aantal natuurlijke remissies zijn van tijd tot tijd.

Echter, na het bekijken van experimentele studies en klinische bevindingen ben ik begonnen met een nieuwe methode van pijnbestrijding genoemd Actie Potentiaal Simulatie, afgekort APS Therapy. Het werkt door het sturen van een kleine elektrische stroom in het getroffen gebied om de pijn te verlichten. De eerste keer dat ik het probeerde, zes maanden geleden, voelde ik al verlichting na slechts 16 minuten.

Nu houd ik het apparaat in mijn kast en gebruik het drie keer per week op pijnlijke gewrichten en op mijn rug voor het stimuleren van neuro hormonen, de natuurlijke opiaten die door het lichaam uitgescheiden worden om pijn te bestrijden. Waar ik voorheen dagelijks ontstekingsremmers slikte gebruik ik nu een dosis per 3 dagen. Aangezien de pijn de kracht aan het lichaam onttrekt kun je met minder pijn al snel je mobiliteit verbeteren. Afgezien van reumatoïde artritis, ik ben een zeer gezonde man.

Pijn is niet prettig maar je kunt er mee leren leven. Op mijn 75-ste ben ik 1,85 meter en 81 kg, ik heb al mijn eigen tanden nog, niet eens een enkele kroon, ik kan lezen zonder bril en ik ben nog net zo actief als toen ik nog chirurg was. Tegenwoordig doe ik veel liefdadigheidswerk en schrijf ik romans waarvan sommige over de geeeskunde. Ook het vaderschap houdt me jong op mijn leeftijd. Tot op heden heb ik zes kinderen uit drie huwelijken".